Εκεί, πέρα από το σημείο των σημαντικότερων επεισοδίων στις Καστανιές όπου ενεργούσαν οι διμοιρίες της ΥΑΤ μαζί με Διμοιρίες Υποστηρίξεως, που όπως ήταν λογικό προβαλλόταν περισσότερο από τα ΜΜΕ, χρειάστηκε να μοιραστούν δυνάμεις σε όλο το μήκος του Έβρου γιατί σε πολλά άλλα σημεία, γίνονταν προσπάθειες διάβασης των αλλοδαπών με βάρκες, με την υποστήριξη κυρίως της τουρκικής χωροφυλακής και τούρκους διακινητές. Μέρα, αλλά και περισσότερο τη νύχτα, που η έκταση της περιοχής, η βλάστηση, το σκοτάδι τους βοηθούσε. Έτσι, βρέθηκαν συνάδελφοι της ΔΙ.ΑΣ και της Ζ Θεσσαλονίκης να περιπολούν στα αναχώματα του ποταμού, να αφήνουν τις μηχανές και να πρέπει να περπατήσουν σε πυκνή βλάστηση, μέσα στο σκοτάδι, χωρίς τον φωτισμό και τις μηχανές τους για να φτάσουν γρήγορα κάπου. Συνάδελφοι από φρουρά αστυνομικών κτιρίων βρέθηκαν να περιπολούν με οχήματα, να περπατάνε πεζή και να παρατηρούν συνέχεια για βάρκες αλλοδαπών, για τις κινήσεις των τούρκων χωροφυλάκων στην απέναντι όχθη, μετά ίσως από χρόνια που η δουλειά τους ήταν να ελέγχουν έναν συγκεκριμένο και πολύ μικρότερο τομέα μέσα από μιαν αλεξίσφαιρη σκοπιά. Και θα μπορούσαμε να πούμε και άλλα παραδείγματα για συναδέλφους που μετέβησαν από πολλές διαφορετικές διευθύνσεις της Βόρειας Ελλάδας και διαφορετικών ειδών υπηρεσίες. Κανείς τους δεν παραπονέθηκε. Ουδείς δυσανασχέτησε. Όλοι ένοιωθαν τυχεροί που βρέθηκαν σε κάτι τόσο σημαντικό, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων.
Όμως σοφό είναι να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα από τις μέρες αυτές του Έβρου τώρα που φαίνεται να ηρεμούν τα πράγματα και να σκεφτούμε πως θα μπορούσαμε να βελτιωθούμε σαν αστυνομικοί, με προσωπικές πρωτοβουλίες αλλά και με ενέργειες της ίδιας της υπηρεσίας.
Τι θα ήταν ιδανικό; Να έβγαινε ο εκπαιδευόμενος από τη σχολή με μια «Α» στρατιωτική βασική εκπαίδευση κάτι που ήδη υποτίθεται υπάρχει, αλλά όσο περνάνε τα χρόνια ξέρουμε όλοι ότι φθίνει μέσα στις σχολές, και μετά με μια όσο πιο σύγχρονη Αστυνομική εκπαίδευση, σε παράδειγμα σχολών του εξωτερικού. Πάντα βέβαια σε συνδυασμό με τα απαραίτητα για την ανακριτική φύση του επαγγέλματος. Έτσι, ο αστυνομικός να είναι πρώτα από όλα μάχιμος και μάλιστα θα έπρεπε πιο μάχιμος από έναν που πηγαίνει απλά να κάνει τη θητεία του στο στρατό, επειδή όπως βλέπουμε σε πολλά μέρη, η αστυνομία πρώτη είναι που ανταποκρίνεται σε σχεδόν "πολεμικές" καταστάσεις. Εδώ είναι σημαντικό να θυμηθούμε ένα αρνητικό παράδειγμα, μια χειροβομβίδα που βρέθηκε πριν κάποια χρόνια εδώ στην πόλη. Άλλαξε χέρια 5-6 συναδέλφων και τελικά την έβαλαν χύμα σε ένα πορτ-μπαγκαζ αυτοκινήτου και την μετέφεραν στο τουρκικό προξενείο διασχίζοντας την πόλη για να τη δει ένα αξιωματικός της ΥΑΤ μήπως και αναγνωρίσει τι είναι....
Όπως προανέφερα, η στρατιωτική βασική εκπαίδευση να συνεχίζεται με μια σύγχρονη αστυνομική εκπαίδευση. Δηλαδή οι υποψήφιοι αστυνομικοί να εκπαιδεύονται με ότι νεότερο υπάρχει σε ελέγχους πεζών και οχημάτων, σε έρευνα κτιρίων, σε έρευνα σε ανοιχτούς και κλειστούς χώρους, σε πρώτες βοήθειες μάχης και αστικού περιβάλλοντος, με επανάληψη, μεθοδικότητα, εξομοίωση με όπλα airsoft ή simunition. Και πάνω από όλα με αξιολόγηση! Είναι πλέον πολύ πιο εύκολο τώρα που έχουμε απίστευτη πρόσβαση στη γνώση μέσω του διαδικτύου.
Θα αναρωτηθεί κάποιος: «ωραία, τα πετύχαμε όλα αυτά, ανεβάσαμε επίπεδο στις σχολές, αλλά μετά τι γίνεται;».
Όπως γνωρίζουμε και τώρα υπάρχει η συντηρητική εκπαίδευση, η οποία ανά διεύθυνση αν και είναι ίδια στο πρόγραμμα από το υπουργείο, στην ουσία είναι πολύ διαφορετική, εξαιτίας του διαφορετικού επιπέδου των εκπαιδευτών, των αναγκών της υπηρεσίας κτλ. Χρειάζεται μια πρωτοβουλία από την υπηρεσία ώστε να οργανωθεί καλύτερα η συντηρητική εκπαίδευση και οι εκπαιδευτές πλέον να ενημερώνονται για εξελίξεις και αναβαθμίσεις και να αξιολογούνται και αυτοί με τη σειρά τους.
Αναφερθήκαμε στην βασική εκπαίδευση και μετά στην συντηρητική ετήσια. Και τώρα θα μιλήσουμε για το πιο δύσκολο, τη φυσική παρακμή του αστυνομικού στην Ελλάδα που σε μεγάλο ποσοστό, ακόμα και εκεί, σε λίγες διευθύνσεις που η υπηρεσία κάνει το μέρος της και προσπαθεί να τον κρατάει μάχιμο και εκπαιδευμένο, ο συνάδελφος δεν κάνει το δικό του. Με αποτέλεσμα το κλασσικό παράδειγμα, να πρέπει να βάλει την επίσημη στολή μια μέρα στα μέτρα και να μην μπαίνει με τίποτα. Είναι βασικό και ουσιαστικό εάν θέλουμε με να εκσυγχρονιστούμε σαν αστυνομία, να θεσπιστεί το ετήσιο τεστ φυσικής κατάστασης σε συνάρτηση με την ηλικία με αντίκτυπο στον μισθό ή στη θέση που υπηρετείς. Και στη συνέχεια αυτού, το ετήσιο υγειονομικό τεστ. Και με την πρότερή μου εργασιακή εμπειρία σε μεγάλο ίδρυμα υγείας, αυτό που είδα είναι ότι δε χρειάζεται να είσαι επιστήμονας για να καταλάβεις ότι οι περισσότεροι με βαριά παθολογικά προβλήματα είναι παχύσαρκοι, με κακή διατροφή και φυσική κατάσταση. Μην ξεχνάμε και την επιδημία των ημερών μας με τον κορωνοϊό, και το πόσο σημαντικό λένε οι γιατροί είναι η καλή φυσική και υγειονομική κατάσταση ώστε να μη νοσήσεις ή ακόμα και εάν νοσήσεις να θεραπευτείς. Μιλώντας πάλι για τον Έβρο, συναντούσες συναδέλφους της Frontex, πολλοί από αυτούς σε ηλικία άνω των 40 και έβλεπες μιαν εικόνα φυσικής κατάστασης που δεν έχουμε συνηθίσει στις υπηρεσίες μας.
Θα μου πείτε: «εδώ, δεν παίρνουμε τα ρεπό μας, στα τμήματα τηλεφωνείς απόγευμα για να μάθεις τι δουλεύεις την άλλη μέρα κτλ». Δεν τα ξεχνάμε αυτά και αγωνιζόμαστε με όλα τα μέσα για να τα αλλάξουμε, αλλά αυτό δεν πρέπει να μας κάνει να στοχεύουμε πιο ψηλά στον εκσυγχρονισμό της αστυνομίας που θα έχει αντίκτυπο και στην καθημερινότητα του αστυνομικού και θα κάνει επιτέλους τον αξιόλογο να προχωράει και όχι αυτόν με τον γνωστό στο αρχηγείο.
Δυνατή βασική εκπαίδευση, καλή και ουσιαστική συντηρητική εκπαίδευση και μετά συχνή επιμέρους εκπαίδευση και αναβάθμιση για τη συγκεκριμένη δουλειά που κάνει ο καθένας μαζί με ουσιαστικό έλεγχος φυσικής κατάστασης με σοβαρότητα και επιπτώσεις.
Έτσι, θα έχουμε τριγύρω μας ανθρώπους που θα είναι αστυνομικοί πρώτα και μετά θα είναι ο τάδε στη ΔΙ.ΑΣ, ο άλλος στα διαβατήρια, εκείνος στη σκοπιά, ο συνάδελφος που είναι στα τηλέφωνα. Με το ίδιο μυαλό και τρόπο σκέψης και με την απόλυτη συνεργασία όταν θα βρεθούν στο ίδιο περιστατικό, είτε είναι ένας έλεγχος οχήματος, είτε ένας τρελός που πυροβολεί ανθρώπους μέσα σε ένα κτίριο (κλασσικό παράδειγμα του εξωτερικού, συνεργασίας αστυνομικών που ούτε καν γνωρίζονται μεταξύ τους), είτε είναι στα αναχώματα του Έβρου με χιλιάδες αλλοδαπούς μαζί με υποστήριξη τουρκικών ειδικών δυνάμεων απέναντι
ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ Δημήτριος
Αντιπρόσωπος ΠΟΑΣΥ
Μέλος ΑΣΠΑ
